Mississauga, Easter’ 2018
The poor in developing countries are trapped…
They lack education, good nutrition, and a safe place to raise their families. They cope with harsh social, economic, and environmental hardships. Poverty problems are extensive and very complicated.
Inherited hunger, chronic malnourishment, and stunted growth have negative long-term effects on a child’s working capacity and intellectual performance. These serious effects reach far into adulthood. Such nutritional problems are prevalent in developing countries as are illness, disease, ignorance, abuse, and degrading customs.
Because there is no proper economy, a majority of the populations in developing countries can’t find work. They must fend for themselves and their families without the resources they need to succeed.
Loans with reasonable interest rates are impossible to come by. People in developing countries who live in poverty don’t have access to banks or collateral. The village “loan sharks” charge very high interest rates on a tiny loan. Hard-earned money go straight back into the loan shark’s pocket, and people are locked in a cycle of debt payments that leave them with almost no profit to show for their routine 80-hour work weeks. They have nothing with which to expand their businesses and nothing with which to improve their families’ well-being. This form of receiving credit is common in developing countries.
School is not a possibility for those whose families don’t make enough to provide even the basic essentials. As a result, few progress. On the other hand, people in developing countries take pride when they realize that thanks to the help from the other countries and their own initiatives, they can end the poverty and give hope to their children for a better future. They improve not only their own lives, but in a widening circle of impact, the lives of their families, their communities, and their nations.
Thanks to the tireless work and service of the Missionary Oblates of Mary Immaculate, people move from everyday survival to planning for the future. They improve their businesses as well as their families’ entire socioeconomic standing. Their children eat better, live in improved housing conditions, receive better healthcare, and attend school. When educated and formed in the values of Christian life, children prepare themselves for the future. They make right family planning choices. They are more equipped to prevent the spread of disease and to combat poverty.
By the grace of God, we experience yet another Easter. Experiencing the passion, death and resurrection of Our Lord Jesus Christ, who calls us to respond with love for His love. He died for us! There is no greater love than to offer one’s life for others; He, the Risen Lord, gave us such an example. We all can answer His call by becoming a part of the Missionary Oblate Family. As Friends of the Oblate Missions, we fulfill the will of Christ: “Go to the whole world and teach all nations, and I am with you always, until the end of the world.” Let the Risen Lord be for all of us the source of strength, love and hope for a better future for the whole world!
Christ is risen, He is truly risen, Alleluia!
With the gift of prayer, at the empty tomb of Jesus,
Fr. Adam J. FILAS, OMI
Mississauga, Wielkanoc’ 2018
Ubodzy w krajach rozwijających się są w pułapce…
Najbardziej dotkliwe nieszczęścia ludzi ubogich w krajach misyjnych to brak wykształcenia, brak właściwego odżywiania oraz brak bezpiecznego środowiska do wychowywania swoich rodzin. Biedni próbują radzić sobie sami z trudnościami życia społecznego, z problemami gospodarczymi i środowiskowymi, ale bez pomocy z zewnątrz, są zdani na przegraną.
Odziedziczony głód, chroniczne niedożywienie i bardzo ograniczony wzrost gospodarczy, mają negatywny i długoterminowy wpływ na zdolność do pracy i wydajność intelektualną dziecka. Te poważne skutki sięgają daleko w dorosłe życie młodego człowieka. Trzeba tutaj zaznaczyć, że problemy z odżywianiem występujące w krajach rozwijających się, mają także wpływ na takie czynniki jak: niezawiniona ignorancja, wszelkiego rodzaju nadużycia w rodzinie i społeczeństwie, jak również ich niektóre poniżające zwyczaje.
Ponieważ w krajach ubogich nie ma prawideł „właściwie rozwijającej się ekonomii”, w związku z tym większość ludzi, którzy tam żyją, nie może znaleźć pracy. Muszą więc, wspólnie ze swoimi rodzinami, radzić sobie bez zasobów niezbędnych do odniesienia sukcesu.
Pożyczki o rozsądnych stopach procentowych w tych krajach są niemożliwe do uzyskania. Ludzie, którzy żyją w ubóstwie, nie mają dostępu do banków ani zabezpieczeń. „Rekiny pożyczek” na wsiach i w małych osadach pobierają bardzo wysokie odsetki od niewielkiej pożyczki. Ciężko uzyskane zyski idą z powrotem do kieszeni pożyczkodawcy, a biedni ludzie są zablokowani w cyklu spłat długów, które nie dają prawie żadnego zysku po 80-godzinnej pracy w tygodniu. Tak więc ludzie biedni w tych krajach nie mają żadnych narzędzi do rozwinięcia działalności biznesowej, jak również poprawy warunków życia ich rodzin. Niestety ta szkodliwa forma kredytowa jest powszechna w krajach rozwijających się.
Edukacja w szkole nie jest możliwa dla tych dzieci, których rodziny nie są w stanie zaspokoić przynajmniej podstawowych rzeczy potrzebnych dla dziecka. W związku z tym nie ma większych rezultatów w tej dziedzinie. Z drugiej jednak strony ludzie w krajach rozwijających się są dumni, gdy dzięki pomocy z zewnątrz i własnej inicjatywie, mogą przezwyciężyć ubóstwo i dać nadzieję swoim dzieciom na lepszą przyszłość. Mogą wówczas poprawić nie tylko życie swoich rodzin, ale dzięki naszej i ich inicjatywie poszerza się krąg oddziaływania na całe społeczności i narody.
Dzięki pracy i poświęceniu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, ludzie, którym oni głoszą Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie, oprócz przyjęcia Boga i łaski zbawienia, uczą się przechodzenia od codziennego przetrwania do planowania na przyszłość. Misjonarze troszczą się nie tylko o ich życie wewnętrzne, ale pomagają w każdej innej dziedzinie życia społeczno-ekonomicznego ich rodzin. Dzięki pracy Oblatów, dzieci tych biednych ludzi jedzą lepiej, żyją w lepszych warunkach mieszkaniowych, otrzymują lepszą opiekę zdrowotną i uczęszczają do szkoły. Najlepszą formą przygotowania dzieci do ich życia w przyszłości jest wykształcenie i formacja duchowa. Wówczas dzieci mogą liczyć na lepszą przyszłość; bardziej realne planowanie rodziny. Są lepiej przygotowane, aby zapobiegać rozprzestrzenianiu się chorób i skutecznie zwalczać ubóstwo.
Drodzy Przyjaciele Misji Oblackich i nasi Dobrodzieje! Z łaski Bożej przeżywamy kolejne święta Wielkiej Nocy. Przeżywanie męki, śmierci i zmartwychwstania Naszego Pana Jezusa Chrystusa wzywa nas do odpowiedzenia miłością na miłość. Przecież On umarł za nas i dla nas! Nie ma większej miłości, jak życie swoje ofiarować za innych; On, Zmartwychwstały Pan dał nam taki przykład. Wszyscy możemy to wyzwanie realizować, stając się częścią misjonarskiej rodziny oblackiej. Jako Przyjaciele Misji Oblackich w sposób konkretny wypełniamy testament Chrystusa: „Idźcie na cały świat i nauczajcie wszystkie narody, a Ja jestem z Wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”. Niech Zmartwychwstały Pan będzie dla nas wszystkich źródłem mocy, miłości i nadziei na lepszą przyszłość dla całego świata!
Chrystus zmartwychwstał, prawdziwie zmartwychwstał, Alleluja!
Z darem modlitwy, przy pustym grobie Jezusa,
O. Adam, J. FILAS, OMI
Jesus said to her,
“I am the resurrection and the life.
The one who believes in me will live,
even though they die; and whoever lives by believing in me will never die.
Do you believe this?”
John 11:25-26
“Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem.
Kto we Mine wierzy,
choćby i umarł, żyć będzie.
Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie,
nie umrze na weeki.
Wierzysz w to?”
św. Jan 11:25-26
